Nieuwsbrief juni 2022. Van energielandschap tot fytoraffinaderij

Voorspellen is moeilijk, vooral als het om de toekomst gaat. Aldus Markt Twain. Maar volgens de wetenschapsleer van Popper is het doen van voorspellingen het belangrijkste kenmerk van wetenschap. Met terugwerkende kracht dingen verklaren kan iedereen. Nee, voorspellen dat we in het midden van een melkwegstelsel een zwart gaat aantreffen en het dan ook vinden: dat is echte wetenschap.

Reeds in 2009 schreef Tom Bade in het boek “Het Energielandschap” dat één van de kenmerken van duurzame energieproductie was dat het veel meer ruimte zou vergen dan energieproductie op basis van fossiele brandstoffen of kernenergie. Ruimte die er eigenlijk toen al niet was. Maar zeker niet zou zijn niet als de bevolking zou blijven groeien, we voedsel moeten produceren en meer natuur willen. Tussendoor wordt in het boek ook nog gewaarschuwd voor de dodelijke alliantie die zou kunnen ontstaan tussen de liefhebbers van boomloze landschappen (talloos in ons land) en het verbranden van onze bossen onder het mom van duurzame energieproductie.

In het boek wordt tegen deze achtergrond vooral gepleit voor een transitie van klimaat- naar energiebeleid, regie op de ruimtelijke ordening en visie. Ook worden daartoe enige suggesties gedaan. Nu 13 jaar later zijn en onder meer 2 miljoen nieuwe inwoners verder, hebben we al 12 jaar een rijksbestuur zonder visie, miljoenen hectaren bos in verbrandingsovens verstookt onder het mom van duurzaamheid  en hebben we  een oorlog in het Oosten van Europa die enorme impact gaat hebben op de energievoorziening. En het wordt steeds duidelijker dat we niet voor alles de ruimte hebben: zonnevelden, voedsel verbouwen en een huis voor onze kinderen.

Bijgaande een link naar de aflevering van Bladgroen over het boek het Energielandschap:

In deze woelige wereld willen wij als Triple E vooral ons kleine scheepje goed op koers houden. We kunnen immers niet in de veilige haven blijven liggen, want daarmee wordt geen geld verdiend. We moeten de woelige baren opzoeken en verre oorden exploreren, al hebben we liever geen politieke stormen die onze behouden vaart in gevaar brengen.de Coronacrisis zijn we in ieder geval goed doorgekomen.

Dus werken we ook deze dagen weer dapper door aan de opdrachten die we hebben. Daar hebben we in ons bootje trouwens ook te maken met natuurlijke ‘stormen’.  Voor Fiber2Fiber zijn we bij de veldproef gestuit op een onverwacht natuurfenomeen –  droogte – waardoor de planten niet voldoende groeien en waarvoor we een oplossing moeten vinden. De proeven in de kas gaan daarentegen als gevolg van het zonnige weer – dat de droogte veroorzaakt – weer erg lekker.  Maar ja, die hebben geen last van de droogte.

Bij en met Bavaria zijn we een nieuw project gestart gericht op het  verwerken van restslib uit hun waterzuiveringsproces middels fytoraffinage met miscanthus. En ondertussen komen we ook steeds dichterbij de realisatie van een fytoraffinaderij aldaar. Daarbij gaan we zeker kijken of we ook gebruik kunnen maken van eigen geproduceerde duurzame energie. Want we kunnen natuurlijk wel ons eigen kleine duurzame energielandschap realiseren en daarmee hopelijk ook een voorbeeldfunctie vervullen die aantoont hoe je wel degelijk vanuit een visie je doelen kunt realiseren.